Parkgebied van Maarssenbroek
Mede op basis van input van bewoners uit Valkenkamp is een plan opgesteld om het wijkpark flink aan te pakken. Hieronder het persbericht van de gemeente.
Dit bericht is hier in te zien op de gemeente website:
aan-de-slag-in-het-parkgebied-van-maarssenbroek
14 december 2017 – Op verschillende plekken in het park wordt vanaf begin 2018 groot onderhoud uitgevoerd. Het parkgebied van Maarssenbroek is intussen zo’n 40 jaar oud. Als park ben je dan een ervaren puber, of hooguit jongvolwassen. De laanbomen krijgen echt karakter, de sloten en vijvers barsten van het leven net als de bosbeplanting en de vegetatie met gras en kruiden. Het park wordt veel gebruikt voor een dagelijkse of wekelijkse wandeling of trimrondje, met of zonder hond. Verder spelen er ook veel kinderen, die aangetrokken worden door de natuurlijke omgeving en/of de aangelegde toestellen en speelbouwwerken.
Omdat het park intensief gebruikt wordt, is er logischerwijs ook sprake van slijtage. Daarnaast is er achterstallig onderhoud op sommige plekken en vraagt het langzaam volwassen worden van het park soms om nieuwe keuzes voor het beheer.
Paden
Het onderhoud van de parkpaden is een terugkerend werk. Gaten worden gedicht, en de paden worden in de oorspronkelijke breedte voorzien van een nieuwe toplaag. Dit jaar zijn er paden aangepakt bij Zwanenkamp en Valkenkamp. De paden bij Boomstede volgen in het eerste kwartaal van 2018. We kijken dan ook hoe we het ‘laarzenpad’ bij Fazantenkamp kunnen verbeteren. Dit graspad is in een natte periode moeilijk begaanbaar.
Minder wateroverlast
Het park is door de aard van de bodem (klei) gevoelig voor wateroverlast: water zakt langzaam weg in een kleibodem. Daarom worden de paden aangelegd met een bolling, zodat het water naar de zijkanten wegstroomt, richting het gras of de beplanting. De paden blijven daardoor, ondanks de regen zoveel mogelijk bruikbaar.
Om het waterprobleem te verminderen is er een greppelsysteem gemaakt toen het park aangelegd werd (in de jaren ’70). Die greppels zijn er nog steeds en bovendien zijn er 8 jaar geleden extra greppels aangelegd, vooral langs paden. Die greppels zijn verbonden met elkaar en met de sloten. De afgelopen weken heeft onderhoud aan de greppels plaatsgevonden. De komende periode worden ook nog de verbindende buizen schoongemaakt, zodat het regenwater zijn weg makkelijk vindt naar de sloten.
Bosbeplanting
De huidige bosbeplanting gaan we, met name in de strook onder de hoogspanningsleidingen, geleidelijk omvormen tot hakhout. Hakhout is een bosvorm, waarbij de aanwezige bomen en heesters iedere 4 tot 8 jaar worden afgezaagd. Net als bij knotbomen, maar dan laag bij de grond. We doen dit omdat de huidige bosbeplanting overheerst wordt door de veldesdoorn, en door overwoekerende klimplanten zoals bramen en bosrank. Bosbeplanting met meer verschillende soorten, is aantrekkelijker voor bijen, andere insecten en vogels. Bovendien wordt het park dan wat lichter. Veldesdoorns hebben namelijk een heel donker bladerdek, wat vooral langs de paden onprettig is en voor veel schaduw zorgt. We beginnen met de omvorming tot hakhoutbos ter hoogte van Valkenkamp, in de strook onder de hoogspanningsleidingen
Schade aan de paden voorkomen
Bij het uitvoeren van het onderhoud doet de aannemer zijn uiterste best om schade aan de paden zoveel mogelijk te voorkomen. Er worden machines ingezet die heel weinig druk uitoefenen op de bodem. Toch gebeurt het wel eens, zeker bij nat weer, dat ook deze voertuigen een lelijke spoor achterlaten. Wanneer die sporen te diep zijn, wordt de schade hersteld zodra de natte omstandigheden over zijn.
Rijplaten
Wij merken dat soms voertuigen van inwoners, of aannemers in opdracht van inwoners, schade veroorzaken. Dat zijn vaak voertuigen die geen banden hebben die geschikt zijn voor zachte bodem, en die daardoor meer schade veroorzaken. Probeert u rijden in het park zoveel mogelijk te voorkomen, zeker als de bodem nat is! Kan het echt niet anders? Neem dan contact op met de gemeente. Wij kunnen dan afspraken maken over het gebruik van rijplaten.
